Ιουλία Πιπινιά

Σπούδασε ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης και είναι διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ της Μεγάλης Βρετανίας (2002). Τίτλος Διατριβής: «Casting Identities: French Melodramas on the London Stage, 1802-1822». Έχει διδάξει στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών και στο Τμήμα Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Κρήτης. Έχει συνεργαστεί ως ΣΕΠ με το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Στο Τμήμα Θεάτρου του Α.Π.Θ. διδάσκει θεατρολογία από το 2005. Tα ερευνητικά της ενδιαφέροντα καλύπτουν τις παρακάτω περιοχές: ευρωπαϊκό και ελληνικό θέατρο κατά τον 19ο αιώνα, μελόδραμα, θεατρικό κοινό, κινήματα της πρωτοπορίας, ιστορία των ιδεών, σύγχρονες θεωρίες του θεάτρου και του δράματος. Ενδεικτικές δημοσιεύσεις: «Η Νέα Σκηνή και το κίνημα των ελεύθερων θεάτρων στην Ευρώπη του 19ου αιώνα» στον τόμο Ο Κωνσταντίνος Χρηστομάνος και η εποχή του, Αθήνα: Ίδρυμα Γουλανδρή-Χορν και Αστική Εταιρεία Θεάτρου και Μιμικής «Αιωρία», 1999, σσ. 61-96. «Το μελόδραμα στη Γαλλία, στη Βρετανία και στην Ελλάδα: Προβλήματα ορολογίας, κοινού και κριτικής» στο Σ. Πατσαλίδης – Α. Νικολοπούλου (επιμ.), Μελόδραμα: Ειδολογικοί και Ιδεολογικοί μετασχηματισμοί, Θεσσαλονίκη: University Studio Press, 2001, σσ. 227-262. «Ο δραματουργός Φελίξ Πυά και η ελληνική σκηνή του 19ου αιώνα», στο Νικηφόρος Παπανδρέου – Έφη Βαφειάδη (επιμ.), Ζητήματα ιστορίας του νεοελληνικού θεάτρου. Μελέτες αφιερωμένες στο Δημήτρη Σπάθη, Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2007, σελ. 153-176. «Αντιδράσεις του θεατρικού κοινού στην Αθήνα της δεκαετίας του 1890», στο Αντώνης Γλυτζουρής – Κωνσταντίνα Γεωργιάδου (επιμ.), Παράδοση και εκσυγχρονισμός στο νεοελληνικό θέατρο: από τις απαρχές ως τη μεταπολεμική εποχή (Πρακτικά του Γ΄ Πανελλήνιου Θεατρολογικού Συνεδρίου), Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης, Ηράκλειο 2010, σελ. 549-560.