ΕΛΙΣΤΟΚΑΙΝΟ

Συντονιστής Ερευνητικής Ενότητας: Χρήστος Χατζηιωσήφ
Ερευνητική Ομάδα: Απόστολος Δελής, Χρήστος Τσάκας

H Ερευνητική Ενότητα 4 με θέμα Τομές στη ναυπηγική τεχνολογία στην Ελλάδα και τη Μεσόγειο 18^ος - 20^ος αιώνας αποτελεί μέρος του έργου ΕΛΙΣΤΟΚΑΙΝΟ, το οποίο εντάσσεται στο στρατηγικό σχέδιο ανάπτυξης του Ινστιτούτου Μεσογειακών Σπουδών. Το έργο αποσκοπεί σε μια διεπιστημονική συμβολή του ζητήματος της καινοτομίας στην Ελλάδα μελετώντας στη διαχρονία όψεις της ελληνικής εμπειρίας. Εξίσου βασικό στόχο αποτελεί η ανάδειξη και ανάλυση συγκεκριμένων κομβικών παραδειγμάτων από την ιστορία των νοοτροπιών, της επιστήμης, της οικονομίας και της τέχνης καθώς και των κοινωνικών προϋποθέσεων της επιτυχίας ή της αποτυχίας της επιχειρηματικής και τεχνολογικής καινοτομίας στην Ελλάδα.

Στόχοι

Η ναυτιλία αποτελεί διαχρονικά μια εξαιρετικά σημαντική οικονομική δραστηριότητα στον ελληνικό χώρο, η οποία επηρεάζει την ταυτότητα των κατοίκων του μέχρι σήμερα. Οι καινοτομικές δράσεις στον τομέα της ναυτιλίας και της ναυπηγικής αποτελούν κατά συνέπεια σημαντικούς δείκτες για τη στάση της ελληνικής κοινωνίας απέναντι στην καινοτομία. Σε αντίθεση με τη συνέχεια των ναυτικών δραστηριοτήτων, η άμεσα συνδεδεμένη με αυτές ναυπηγική δραστηριότητα χαρακτηρίζεται στον ελληνικό χώρο από ασυνέχειες και σημαντικές τομές ως προς την οικονομική της οργάνωση και τις εφαρμοζόμενες τεχνολογίες. Υπάρχει επίσης ασυνέχεια και ως προς τους φορείς των καινοτομιών (καραβομαραγκοί, μηχανικοί, επιχειρηματίες). Κατά συνέπεια η έρευνα άπτεται του γενικότερου ζητήματος της κατάκτησης και της μετάδοσης δεξιοτήτων στην παραγωγή. Η Ε.Ε. θα μελετήσει διαχρονικά τις τομές και τις ασυνέχειες στην ελληνική ναυπηγική μέσα στο ευρύτερο μεσογειακό τους πλαίσιο από την προεπαναστατική περίοδο μέχρι και τη δεκαετία του 1970. Η έρευνα θα στηριχθεί στη μελέτη της βιβλιογραφίας και σε αρχειακές πηγές που βρίσκονται στον ελληνικό χώρο ( Ύδρα, Σπέτσες, Ερμούπολη, περιοχή πρωτεύουσας) και στο εξωτερικό ( Νότια Γαλλία, Γένοβα, Λιβόρνο).